شعر پروانه ی زیبا برای لارا
پروانه
باغبان با آب پاك تا كه گل را آب داد
گل برايش خنده كردبرگ ها را تاب داد
بوي گل چون با نسيمدر هوا پرواز كرد
مست شد پروانه اي رقص خود آغاز كرد
مي پريد از شاخه اي روي يك شاخ دگر
شهد گل را مي مكيد مي كشيد او را به بر
بلبلي شيدايي پروانه ديدروح و جانش سوي آن گل پركشيد
نغمه ها مي خواند او با اشتياق پر ز عشق و شور شد دامان باغ
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی